Maandagochtend ging de wekker al vroeg, want we gingen wederom met z'n allen een tripje doen.

We gingen dolfijnen kijken.

Nou is dat een supertoeristische attractie hier en we hadden het al 2 keer eerder gedaan.We wisten dus dat er veel bootjes waren en dat je eigenlijk meer dolfijnen ziet, als je iets langer blijft als de rest.

We hadden dus een kapitein aangesproken en gevraagd of hij iets langer wilde blijven als de andere bootjes. Dat wilde hij wel en omdat wij vertelden dat we het al eerder hadden gedaan en wisten hoe een en ander ging kwam hij nog met een ander voorstel. We konden ook een uur later vertrekken als de rest en daarna nog eens langer blijven, hij vertelde dat de dolfijnen soms als ze genoeg gegeten hadden dan gingen spelen en dat je dan zelfs er tussen zou kunnen zwemmen. Dit klonk natuurlijk heel mooi, maar we namen het verhaal wel met een korreltje zout,want waarom deed niemand anders dat dan?

Maar de man kreeg volkomen gelijk. Toen de we aankwamen zagen we misschien wel al zo'n 50 a 60 bootjes in de verte rondvaren. Hoe dichterbij we kwamen,hoe meer bootjes er alweer huiswaarts gingen. Bijna bij de bootjes aangekomen zagen we de eerste dolfijnen al, en weer was dit zo leuk om te zien. We voeren met de andere bootjes wat heen en weer en zagen al redelijk wat dolfijnen. Uiteindelijk bleven we met 2 bootjes over, een van de familie Dekker en een van ons.

En wat er toen gebeurde..... overal om ons heen waren dolfijnen, de motor ging uit en de dolfijnen zwommen heel langzaam, je hoorde hun ademhaling via hun gaten en dat was zo mooi. Het waren er heel veel. Een babydolfijn zwom naast en onder de boot, op zoek naar zijn moeder, zo leuk om te zien. Als de dolfijnen weer verder zwommen voeren wij met de boot mee. Op een gegeven moment riep de kapitein: jump in the water en Joost is er in gegaan en zag de dolfijnen onder zich zwemmen, hij vond het natuurlijk prachtig. Ook Alex dook er in en je kon de dolfijnen ook horen onder water.

Het was echt geweldig, de dolfijnen speelden ook en sommigen maakten echt een salto boven het water, superleuk om te zien.

Wat was dit mooi zeg, om nooit te vergeten.

Een klein minpuntje : omdat we dit tripje al eens eerder hadden gedaan, hadden we geen fimcamera meegenomen, zo van dat weten we nu wel. Wisten wij veel dat het zo mooi zou worden. Gelukkig hadden Frank en José wel de filmcamera mee en hebben zij alles gefilmd. Dat wordt dus even een reisje naar Bergen als we weer terug zijn ,om de gegevens uit te wisselen.

De rest van onze tijd in Lovina hebben we luierend doorgebracht en vandaag, dinsdagochtend zijn we vertrokken naar onze laatste bestemming op Bali, Sanur.

We hadden een taxi met chauffeur voor de hele dag geregeld. Normaal duurt de reis ongeveer 3 uur, maar wij hadden besloten er maar een dagje van te maken, om op deze manier meteen iets van de omgeving te zien onderweg.

Onze chauffeur sprak goed engels en wist echt heel veel te vertellen.

Onderweg kwamen we boomgaarden met mango's tegen, koffie, tabak , mooie uitzichten, sawa's, leuke dorpjes, een vulkanisch meer en mandarijnenbomen. We hebben van alles geroken en geproefd.

De bomen met mandarijnen waren er heel veel rijen lang, wegen lang. Bij zo'n mandarijnenplantage of kwekerij, hoe noem je dat, zijn we gestopt en hebben we een kilo mandarijnen gekocht ( voor maar 35 cent), zo vers uit de boom, en ze waren lekker hoor, heel lekker. Tim at er zo 5 achter elkaar op.

We hebben inkopen gedaan en zijn gestopt om wat te eten in Ubud.

Om ongeveer half 6 zijn we aangekomen en Sanur en is Tim meteen het zwembad in gedoken.

Wij zaten meteen op het terras bij een familie uit Hengelo, dus het is weer gezellig.